Francesco Paolo Michetti - Ritorno dai campi ❀ڿڰۣ❀ Tapiseria, kopia XIXw. obrazu tytułowanego "powrót z pola" znanego malarza Francesco Paolo Michetti.
Wykonana z impregnowanego materiału, umieszczonego na podobraziu z innego materiału. Całość obszyta złoconą lamówką i zakończona trzema pętelkami. W komplecie oryginalny drążek drewniany i dwa haczyki z metalu, wszystko to umożliwia zawieszenie na ścianie.
Pochodzenie Francja, druga połowa XXw. Stan zachowania wręcz idealny, bez uszkodzeń, materiał czysty. Gotowe do powieszenia.
FRANCESCO PAOLO MICHETTI (1851-1929) Malarz poetyki symbolistycznej i zinternalizowanych orientalizmów, Francesco Paolo Michetti, reprezentuje silnie religijną Abruzję zawieszoną między wyobraźnią mitu a wizją ludowej duszy.
Francesco Paolo Michetti urodził się w miejscowości Tocco da Casauria w Abruzji, jego ojciec Crispino był kapelmistrzem, a matka Aurelia Terzini była organistką. Już jako chłopiec wykazywał silne predyspozycje do sztuk figuratywnych tak bardzo, że porwany nieodpartym uniesieniem poprosił Radę Prowincji Chieti o miesięczną dotację na podjęcie studiów artystycznych. Subwencja w wysokości 30 lirów, która została mu przyznana w 1867 r. i która pozwoliła mu przenieść się do Neapolu.
Tutaj zaprzyjaźnił się z malarzem Edoardo Dalbono, który zachwycony świeżością i szybkością jego rysunków, polecił go swojemu wujowi Cesare Dalbono, który sprzyjał upragnionemu wstępowi do kierowanej przez niego Akademii Sztuk Pięknych. Najpierw uczeń Domenica Morellego, potem jego przyjaciel, początkowo naśladował jego naturalizm i wizjonerski realizm. Ale dzięki oryginalności i eklektyzmowi swojej twórczości szybko został zauważony i doceniony w kręgach artystycznych: wśród jego wielbicieli możemy wymienić również mieszkającego w tamtych latach w Neapolu Filippo Palizzi, Manciniego i Gemito, ale także francuskiego kupca Reutlingera, który zaprosił go do Paryża i udziału w Salonie Paryskim 1872 roku. Dzięki interwencji De Nittisa wziął ponownie udział w Salonie Paryskim w 1875 roku prezentując Powrót do ziela, obecnie w kolekcji prywatnej, Sen niewinności i Żniwo oliwek, niestety nie zostały zlokalizowane i uznaje się za zaginione.
W 1883 roku podjął decyzję o powrocie do Francavilla al Mare, gdzie kupił stary klasztor i gdzie ukończył Il Voto. Na swoich rekolekcjach lubił otaczać się przyjaciółmi i intelektualistami z Abruzji, rówieśnikami i młodszymi, których często gościł i przez długi czas przebywali w Conventino, skąd czerpali inspirację dla swoich dzieł: De Nino, d'Annunzio, Tosti, Barbella byli najbardziej wytrwałymi bywalcami lata we Francaville. Po trzydziestu latach nieprzerwanych sukcesów, choć nagradzanych licznymi nagrodami i tytułami honorowymi, w 1909 mianowany senatorem Królestwa, akademikiem honorowym Akademii Sztuk Pięknych w Wenecji, od 1913 członkiem Komisji Zarządzającej Narodowej Galerii Sztuki Nowoczesnej , od 1921 w Komisji Zakupów tego samego muzeum, ostatnie dwadzieścia lat swego życia poświęcił nieustannym, cichym badaniom, po części poświadczonym wykonywaniem licznych studiów i szkiców, temperą i pastelami, poprzedzonych zawsze serią fotografii, dokumentacją i dowodami ciągłego i pełnego pasji eksperymentowania z medium fotograficznym. Zmarł w następstwie zapalenia płuc podczas rekolekcji we Francaville 5 marca 1929 r.
Wymiary; 50x45cm.(całość) Sam materiał 50x36cm. Obraz 38,5x29cm.
UWAGA: To nie jest autorski produkt. Pochodzi z działu Vintage, w którym wystawiane są rzeczy używane.
Ten produkt sprzedaje osoba prywatna. Co to oznacza?
Wykonana z impregnowanego materiału, umieszczonego na podobraziu z innego materiału. Całość obszyta złoconą lamówką i zakończona trzema pętelkami. W komplecie oryginalny drążek drewniany i dwa haczyki z metalu, wszystko to umożliwia zawieszenie na ścianie.
Pochodzenie Francja, druga połowa XXw. Stan zachowania wręcz idealny, bez uszkodzeń, materiał czysty. Gotowe do powieszenia.
FRANCESCO PAOLO MICHETTI (1851-1929) Malarz poetyki symbolistycznej i zinternalizowanych orientalizmów, Francesco Paolo Michetti, reprezentuje silnie religijną Abruzję zawieszoną między wyobraźnią mitu a wizją ludowej duszy.
Francesco Paolo Michetti urodził się w miejscowości Tocco da Casauria w Abruzji, jego ojciec Crispino był kapelmistrzem, a matka Aurelia Terzini była organistką. Już jako chłopiec wykazywał silne predyspozycje do sztuk figuratywnych tak bardzo, że porwany nieodpartym uniesieniem poprosił Radę Prowincji Chieti o miesięczną dotację na podjęcie studiów artystycznych. Subwencja w wysokości 30 lirów, która została mu przyznana w 1867 r. i która pozwoliła mu przenieść się do Neapolu.
Tutaj zaprzyjaźnił się z malarzem Edoardo Dalbono, który zachwycony świeżością i szybkością jego rysunków, polecił go swojemu wujowi Cesare Dalbono, który sprzyjał upragnionemu wstępowi do kierowanej przez niego Akademii Sztuk Pięknych. Najpierw uczeń Domenica Morellego, potem jego przyjaciel, początkowo naśladował jego naturalizm i wizjonerski realizm. Ale dzięki oryginalności i eklektyzmowi swojej twórczości szybko został zauważony i doceniony w kręgach artystycznych: wśród jego wielbicieli możemy wymienić również mieszkającego w tamtych latach w Neapolu Filippo Palizzi, Manciniego i Gemito, ale także francuskiego kupca Reutlingera, który zaprosił go do Paryża i udziału w Salonie Paryskim 1872 roku. Dzięki interwencji De Nittisa wziął ponownie udział w Salonie Paryskim w 1875 roku prezentując Powrót do ziela, obecnie w kolekcji prywatnej, Sen niewinności i Żniwo oliwek, niestety nie zostały zlokalizowane i uznaje się za zaginione.
W 1883 roku podjął decyzję o powrocie do Francavilla al Mare, gdzie kupił stary klasztor i gdzie ukończył Il Voto. Na swoich rekolekcjach lubił otaczać się przyjaciółmi i intelektualistami z Abruzji, rówieśnikami i młodszymi, których często gościł i przez długi czas przebywali w Conventino, skąd czerpali inspirację dla swoich dzieł: De Nino, d'Annunzio, Tosti, Barbella byli najbardziej wytrwałymi bywalcami lata we Francaville. Po trzydziestu latach nieprzerwanych sukcesów, choć nagradzanych licznymi nagrodami i tytułami honorowymi, w 1909 mianowany senatorem Królestwa, akademikiem honorowym Akademii Sztuk Pięknych w Wenecji, od 1913 członkiem Komisji Zarządzającej Narodowej Galerii Sztuki Nowoczesnej , od 1921 w Komisji Zakupów tego samego muzeum, ostatnie dwadzieścia lat swego życia poświęcił nieustannym, cichym badaniom, po części poświadczonym wykonywaniem licznych studiów i szkiców, temperą i pastelami, poprzedzonych zawsze serią fotografii, dokumentacją i dowodami ciągłego i pełnego pasji eksperymentowania z medium fotograficznym. Zmarł w następstwie zapalenia płuc podczas rekolekcji we Francaville 5 marca 1929 r.
Wymiary; 50x45cm.(całość) Sam materiał 50x36cm. Obraz 38,5x29cm.
UWAGA: To nie jest autorski produkt. Pochodzi z działu Vintage, w którym wystawiane są rzeczy używane.
Ten produkt sprzedaje osoba prywatna. Co to oznacza?
